کلينتون: هدف از توافق هسته‌اي جلوگيري از ساخت بمب اتم در ايران است

به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از الجزيره؛ هيلاري کلينتون براي تشريح ديدگاه‌هاي خود درباره برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در موسسه تحقيقاتي بروکينگز حاضر شده است. کلينتون در اين سخنراني تاکيد کرد هدف از توافق هسته‌اي جلوگيري از دستيابي ايران به تسليحات هسته‌اي است.

 

وي گفت:« سواالهاي زيادي درباره توافق هسته‌اي وين مطرح است از جمله اينکه چگونه مي‌توانيم از دستيابي ايران به تسليحات هسته‌اي جلوگيري کنيم و اينکه چگونه مي توانيم از خودمان و متحدانمان درمقابل  طيف وسيعي از تحريم‌ها محافظت کنيم که از جانب ايران مطرح است. مخاطرات مطرح زياد است. هيچ راه حل کامل و رضايت بخشي براي اين مسئله وجود دارد. اين پرسش‌ها و بويژه نکات مثبت توافق هسته اي که اخيراً با ايران حاصل شده سبب شده است افراد داراي حسن نيت دچار اختلاف شوند و سخنان سختي از جانب دو طرف مطرح شود. نظر من به صورت  ذيل است. ما يا در مسير ديپلماسي پيش مي رويم و از اين فرصت استفاده مي کنيم تا مانع از حرکت ايران در مسير دستيابي به تسليحات هسته اي شويم يا اينکه ما در مسير خطرناک تر حرکت مي کنيم که به آينده اي با امنيت کمتر و خطر بيشتر منجر مي شود. به همين علت است که من از اين توافق حمايت مي‌کنم. من از اين توافق به صورت بخشي از راهبرد بزرگتر درباره ايران حمايت مي‌کنم.»

 

کلينتون گفت:« شايد ديک چيني معاون رئيس جمهور سابق آمريکا اميدوار باشد که مردم آمريکا به راحتي فراموش کنند اما واقعيت اين است که وقتي باراک اوباما قدرت را در دست گرفت و بنده وزير امورخارجه آمريکا شدم، ايران با سرعت به سمت دستيابي به توانمندي هسته‌اي حرکت مي‌کرد. ايران در آن زمان دانش چرخه سوخت هسته‌اي را به دست آورده بود به معناي اينکه ايران دانشمندان و دانش فني لازم را براي توليد مواد هسته‌اي به منظور توليد مواد لازم براي ساخت تسليحات هسته اي در اختيار داشت. ايران هزاران سانتريفيوژ را توليد و نصب کرده بود، تاسيسات مخفي‌اش را توسعه داده بود، برنامه قوي غني‌سازي اورانيوم را بوجود آورده بود و از تعهدات بين المللي اش درقبال معاهده منع اشاعه هسته اي (ان پي تي) عدول کرده بود و پيامدهاي چندان زيادي را متحمل نشده بود. من وقتي سناتور ايالت نيويورک بودم بارها و بارها به تحريمهاي ايران رأي دادم اما اين تحريم‌ها تأثيرچنداني نداشت. در آن زمان اکثر کشورهاي جهان هنوز هم با ايران روابط تجاري داشتند و لازم بود ما فشارهاي خود را افزايش بدهيم. به همين علت بود که رئيس جمهور اوباما و بنده، راهبردي دوسويه را دنبال کرديم که عبارت بود از فشار و تعامل. ما به صراحت اعلام کرديم که در ديپلماسي باز است البته اگر به نگراني‌هاي جامعه بين‌المللي به صورتي جدي و معتبر پاسخ بدهد. در عين حال، ما تلاش‌هاي جامعي را شروع کرديم تا هزينه‌هاي سرپيچي ايران را به صورت چشمگيري افزايش بدهيم. ما به صورتي نظام‌مند توانمندي‌هاي نظامي خود را در منطقه افزايش داديم.»

 

هيلاري کلينتون در ادامه افزود:« ما همکاري‌هاي خود را با شرکايمان عميق‌تر کرديم و قدرت نظامي بيشتري را به منطقه فرستاديم به اين معنا که يک ناو هواپيمابر ديگر، کشتي هاي جنگي و هواپيماهاي جنگي و پيشرفته‌ترين سامانه هاي راداري و موشکي را به منطقه فرستاديم. درعين حال من سفرهايي به سراسر جهان داشتم و با سران کشورهاي مختلف يکي پس از ديگري ديدار کردم و تلاش کردم تا ائتلافي بين‌المللي بوجود بياورم.

 

 وي در ادامه گزافه‌گويي‌هاي خود اعلام کرد: تلاش‌هايمان سبب شد شماري از نتيجه بخش‌ترين تحريم‌ها در تاريخ بوجود بيايد. ما تحت رهبري رئيس جمهور اوباما با کنگره و اتحاديه اروپا همکاري کرديم تا ارتباط ايران را با شبکه مالي و بانکي بين‌المللي قطع کنيم. ما مصرف کنندگان تشنه انرژي از قبيل هند و کره جنوبي را که خريدار نفت ايران بودند، يکي پس از ديگري ترغيب کرديم که خريد نفتي خود را از ايران کاهش بدهند. به سرعت، نفتکش‌هاي ايران در بندرها ماندند و زنگ زدند و اقتصاد ايران در مسير سقوط قرار گرفت. اين اقدامات نتيجه بخش بود زيرا ما اين کارها را به صورت جهاني انجام داديم. تحريم‌هاي آمريکا، پايه و اساس را بوجود آورد اما تازمانيکه اين تحريم‌ها، تحريم‌هايي بين‌المللي نشده بودند ايران متحمل فشار نشده بود. اما اين تحريم‌هاي بين‌المللي به اندازه ضربه زننده بود که ايران چاره‌اي به غير از مذاکره نداشت. ايران ديگر نمي توانست يک کشور را در مقابل کشور ديگري به بازي بگيرد. ايران هيچ جايي براي مخفي شدن نداشت. به همين علت بود که ايران به دنبال يافتن راهي براي رهايي از اين وضع بود.»

 

وي در ادامه افزود:« من سفري به عمان داشتم تا با سلطان عمان صحبت کنم. اين سفر در ژانويه دو هزار و يازده انجام شد. من اواخر همان سال بار ديگر به عمان رفتم. سلطان عمان کمک کرد تا کانال محرمانه‌اي براي گفتگوها بوجود بيايد. من شماري از نزديکترين دستيارانم را درقابل گروه کوچکي به عمان فرستادم تا به صورت محرمانه با ايراني‌ها گفتگو کنند. پس از انتخابات ايران در سال دو هزار و سيزده، مذاکرات با جديت شروع شد. ابتدا اين مذاکرات دوجانبه بود و از طرف ما، هدايت اين گفتگوها را بيل برنز معاون وزير امورخارجه وقت آمريکا و بيل ساليوان برعهده داشتند. اين گفتگوها به توافق موقت (ژنو) منجر شد. بعداً گفتگوهاي چندجانبه انجام شد که هدايت آن را جان کري وزير امورخارجه، ارنست مونيز وزير انرژي و وندي شرمن معاون وزير امورخارجه آمريکا برعهده داشتند. حالا هم که توافق جامع درباره برنامه هسته‌اي ايران به دست آمده است. آيا اين توافق، کامل و بي عيب است؟ بي ترديد، اينطور نيست. هيچ توافقي از اين نوع، اينطور نيست. اما آيا اين توافق قوي است؟ بله همينطور است. ما به هيچ وجه نبايد اين توافق را رد کنيم.»